اغلب ایشان، همانهایی هستند که در روزهای اخیر سقوط رژیم را در 22 بهمن پیش بینی کرده بودند، و در این راستا راهکارهای اساسی ارائه میدادند! تا سقوط رژیم به آسانی صورت گیرد!
امروز هم از اوایل صبح به وقت ایران پای کامپیوتر نشستند و ابتدا از رکورد 12000 نفری آنلاین ذوق زده شدند! و بعد با گذشت زمان هرچه با یوتیوب و توییتر و ... سر و کله زدند آن نتایج دلخواه خود را نیافتند، بعد هم سرخورده شدند وفکر کردند جنبش به آخر کار خود رسیده و شروع کردند به متهم کردن این و آن و تقصیررا به گردن این آن انداختن!
قبل ازهرچیز دیگر باید اینکه چون امکانات ارتباطی داخل طورعمده قطع است، و عملا انعکاس وسعت حضور مردم نا ممکن شده، را در نظر داشته باشیم.
اشکال کار این دوستان این است که در آن سوی مرزها نشسته اند و از داخل خبر ندارند، فکر میکنند جنبش هم مثل یک بازی کامپیوتری است که میشود با کیبورد و ماوس بر دشمن آنسوی مونیتور مبارزه کرد! خیلی از این دوستان حتی حاضر نیستند در همانجایی که زندگی میکنند پایشان را از خانه بیرون بگذارند و در گردهمایی های محلی خود شرکت کنند و به موقعیتی پایینتر از رهبری جنبش از پای کامپیوتر رضایت نمیدهند.
البته من به ایده دادن برای پیشبرد مبارزه ایرادی ندارم ولی گاهی خواسته و یا ناخواسته بعضی مرتکب آفت اندازی در جنبش می شوند، آفاتی مثل:
دادن آدرس غلط و بالا بردن توقع عموم (سقوط رژیم در 22 بهمن)
ایجاد تفرقه(حمله به شخصیتها و گروه های داخل جنبش)
محترم نشمردن باورها و اعتقادات دیگران،
و دست آخر نسبت دادن شکست به جنبش (چون اهداف خیالی ایشان محقق نشده!)
اگرمردم جان خود را در کف خیابان به خطر می اندازند، بنا بر هوس و یا به خاطر بر آورده کردن آرزوهای دست نیافتنی برخی از دوستان نیست.
برای بیشتر مردم اهمیتی ندارد کسی که بر مسند حکومت تکیه میزند کراوات به گردن دارد یا یقه را محکم می بندد.
آنچه مردم را به خیابان می آورد احقاق حقوق اولیه اشان است حقوقی که آخرین امید به دست آوردنش، هفت ماه پیش از میان رفت!
شکی ندارم که این مردم تا به این حقوق خود دست نیابند، یا حداقل امیدواری برای حصول خواسته هایشان پیدا نکنند جنبش ادامه خواهد داشت.
افت وخیز از مشخصات همه جنبش هاست ولی برای یک جتبش مردمی شکست وجود نخواهد داشت.
این آفتها فقط زمان به نتیجه رسیدن آن را طولانی میکند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر